Գեղեցիկ աղջիկների կյանքում հանդիպող ամենահաճելի, երբեմն նաև ամենատհաճ
երևույթն
այն
է,
որ
ուր
էլ
գնան,
հայտնվում
են
ուշադրության
կենտրոնում:
Իսկ
դա
նշանակում
է,
որ
ձևավորվում
է
իրենց
հետ
ծանոթանալ
ցանկացողների
մի
շարք,
որում
հաճախ
այնպիսի
դեմքեր
են
լինում,
որ
ուզում
ես
անհետանալ
:))
Օրինակ առաջին տաբուն, որ կա ինձ համար, այն է, որ աշխավայրում երբեք չեմ ծանոթանում: Դե օրինակ պատկերացրեք, ծանոթանում ես ձեր բաժնի
Աշոտի
հետ,
սկսում
եք
հանդիպել,
մի
քանի
անգամ
քնում
եք,
հետո
բաժանվում:
Մեկ
էլ
օրերից
մի
օր
միջանցքով
անցնելիս
լսում
ես,
թե
ինչպես
է
Աշոտն
ինքնամոռաց
պատմում,
որ
Միան
անկողնում
սիրում
է
գերմաներենի
ուսուցչուհի
լինել
և
«պատժել
չարաճճի
Աշոտին»:
Բռռռռ:
Հետո
գրասենյակներում
միշտ
միևնույն
տիպի
տղամարդիկ
են
լինում՝
կոստյումներով,
արդուկված
վերնաշապիկներով,
ակնոցներով,
թանկարժեք
օծանելիքով:
Նրանք
սեքսում
սարսափելի
եսասեր
են,
առանձնակի
հմտություններով
չեն
փայլում
և
սեքսին
վերաբերում
են
ինչպես
հերթական
պայմանագրի
կամ
գործնական
հանդիպման:
Մի
խոսքով,
գրասենյակում
չենք
ծանոթանում:
Նույնը
վերաբերում
է
համալսարանին
կամ
այլ
ուսումնական
հաստատություններին:
Եթե տրամադրված եք ծանոթանալ տղաների հետ, ապա երեկոյան գնացեք ակումբ: Դրանք Երևանում այդքան էլ շատ չեն. ես ինքս մեկ-երկու ակումբ հազիվ եմ գնում: Անկախ նրանից, թե ինչ տեսք ունես, որքան գեղեցիկ կամ տգեղ ես, ակումբում քեզ պարտադիր ինչ-որ մեկը կմոտենա ու կցանկանա ծանոթանալ: Ինքս եմ քանի անգամ նկատել, որ այն աղջիկները, որոնց ցանկացած այլ տեղ ոչ ոք չի նկատի, ակումբում հաջողացնում են համարներով փոխանակվել որևէ տղայի հետ: Ակումբներում ամեն տեսակի
տղա
ու
տղամարդ
կա՝
սկսած
ժելեած
մազերով
ու
սպիտակ
նասկիներով
տղաներից
մինչև
հարուստ
պապաների
խնամված
տղաներ:
Չեմ
չափազանցնի՝
ինձ
ամեն
տեսակից
մեկական
օրինակ
գոնե
մոտեցել
է:
Գուցե
պարադոքսալ
հնչի,
բայց
միակ
տեսակը,
որին
անվերապահորեն
մերժում
եմ,
օլիգարխիկ
խավի
սերունդն
է:
Նրանց
հետ
ոչ
լուրջ
հարաբերություններն
են
ինձ
ոգեշնչում,
ոչ
էլ
առավել
ևս
սեքսը:
Սեփական
հոր
փողերից
օրգազմ
ապրող
տղայից
ի՞նչ
սեքս
կարող
ես
ակնկալել:
Չափից
դուրս
կենտրոնացած
սեփական
մաչոյության
վրա,
բայց
անկողնում
մերկ
աղջկա
տեսքից
բավարարվող
տղաները
լուրջ
հարաբերություններում
փորձում
են
ռեալիզացնել
իրենց
չկայացած
սեքսուալ
էներգիան:
Դե
իսկ
«քյառթու»
տղաների
հետ
էլ,
թեև
շատ
ավելի
լավ
սեքս
կունենաս,
բայց
խոսելու
թեմա
չես
ունենա:
Ոչ
առաջ,
ոչ
հետո:
Նրանք
էլ
աղջկա
հետ
սեքս
ունենալուց
հետո
կարծում
են,
թե
նա
կամ
անվճար
«կպած»
մարմնավաճառ
էր
կամ
էլ
իրենց
համար
խենթացող
«ծիտ»:
Ակումբներում,
եթե
ծանոթանամ,
կընտրեմ
միջին
ինչ-որ տեսակ,
ով
չի
փորձի
ինձ
ապշեցնել
իր
iphone5-ով
կամ
« գիտես
մեր
ախպոր
ախպերը
ձեր
քուչում
ինձ
ծանոթություններ
ունի»-ով:
Մարզասրահ, լողավազան: Ստերոիդներով մկաններ հավաքած
տղաները,
թեև
անչափ
սեքսուալ
են,
բայց
երբեմն
զվարճացնում
են
իրենց
փուչիկանման
արտաքինով:
Սեքսում
նրանք
այնքան
ջանասիրաբար
են
հևում,
որ
քեզ
մի
պահ
ծանրաձող
ես
զգում:
Բայց
իհարկե
այնպիսի
տղաներ
էլ
կան,
որ
իսկական
հրաշք
են:
Նույն
ուշադրությունը,
որ
իրենք
հատկացնում
են
իրենց
մարմնին,
նվիրում
են
զուգընկերուհուն:
Եվ
այստեղ
նրանց
մկանուտ
մարմինը
ոչ
թե
ծիծաղի,
այլ
հիացմունքի
առիթ
է
դառնում:
Միայն
նրանց
մարմինը
շոյելիս
կարելի
է
հասնել
վայելքի
գագաթնակետին:
Մի
խոսքով,
ես
սիրում
եմ
մկանուտ
տղաների
:)))
Երևանում վերջերս մեծ սեր վայելող փաբերում հաճախ եմ լինում: Շատերն եմ սիրում. այստեղ իսկապես կարելի է հանգստանալ և չանհանգստանալ, որ որևէ
«ղզզնած»
երիտասարդ
սոված
գայլի
պես
հայացքով
կմոտենա
ու
կասի.
«Շատ
լավն
ես,
կյանք»:
Որքան
էլ
հաճելի
լինի
այն,
որ
քեզ
նկատում
են,
երբեմն
ուզում
ես
իսկապես
հանգստանալ
ու
հեռու
մնալ
տարատեսակ
«կպցնոցիներից»:
Իհարկե
փաբերում
էլ
են
փորձում
ծանոթանալ,
բայց
նման
դեպքերն
անհամեմատ
քիչ
են
լինում:
Այստեղ
հիմնականում
գալիս
են
ընկերական
շրջապատով,
որտեղ
աղջիկներ
էլ
կան,
որոնք
դեմ
չեն
սեքսով
զբաղվել
հենց
փաբերի
զուգարանում:
Ես
դեմ
չեմ
տրվել
կրքին,
բայց
զուգարանու՞մ:
Ցանկացած
իրեն
հարգող
աղջիկ
պետք
է
հրաժարվի
դրանից,
իմ
կարծիքով:
Փաբերում
ինձ
միշտ
գրավում
են
լուրջ
բարմենները:
Այ
նրանց
հետո
գրեթե
միշտ
ծանոթանում
եմ:
Եթե
ռոմանտիկ
տրամադրություն
եմ
ունենում,
չեմ
մերժում
նաև
կիթառով
ու
երկար
մազերով
տղաներին.
նրանք
հիմնականում
սեքսում
լավն
են
լինում,
բացի
այդ
վստահելի
զուգընկեր
են:
Իհարկե
մի-փոքր դժվար
են
կոնտակտի
մեջ
մտնում,
բայց
եթե
կարողանաք
նրանց
«բացել»,
ապա
չեք
փոշմանի:
Վերջին երկու տարին դադարել եմ օգտվել հասարակական տրանսպորտից, բայց մինչ այդ եթե ծանոթանալու
լինեի,
ասենք,
երթուղային
տրանսպորտում,
ապա
ուշադրություն
անգամ
չէի
դարձնի
30-ից
մեծ
տղամարդկանց:
Մի
խոսք
կա,
որ
միշտ
ասում
եմ.
«Եթե
դուք
30-ից
հետո
երթևեկում
եք
հասարակական
տրանսպորտով,
ապա
անհաջողակ
եք»:
Բայց
եթե
ուսանող
ես,
և
երթունայինում
հանդիպում
ես
մեկին,
ով
գրավում
է
ուշադրությունդ,
ապա
ինչու՞
ոչ,
կարելի
է
փորձել:
Որտեղ էլ ծանոթանալիս լինեք, զգոն եղեք. ամեն մեկի հետ չէ, որ կարելի է ծանոթանալ :))
0 մեկնաբանություն :
Post a Comment